Μια απόλυτα διδακτική ιστορία από αυτές που ο λαός μας και άλλοι λαοί βγάζουν με σοφία για κάθε τι
Ένα ποντίκι, κοιτάζοντας μέσα από μια τρύπα στον τοίχο, βλέπει τον αγρότη και τη γυναίκα του να ανοίγουν ένα πακέτο
Τρομοκρατήθηκε να δει ότι ήταν μια ποντικοπαγίδα.
Έτρεξε στο αίθριο για να τους προειδοποιήσει όλους.
-"Υπάρχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! ".
Η κότα που κακαριζε και έσκαβε λέει: "με συγχωρείτε κύριε Ποντικέ, καταλαβαίνω ότι είναι μεγάλο πρόβλημα για εσάς, αλλά εμένα δεν με βλάπτει καθόλου. "
Λοιπόν, πήγε το τρωκτικό στο αρνί και λέει το ίδιο: «Με συγχωρείτε κύριε Ποντικέ, αλλά δεν νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω από το να σας ζητήσω στις προσευχές μου. "
Πήγε το ποντίκι στην αγελάδα και είπε: «Μα κινδυνεύω;» Δεν νομίζω! " είπε η αγελάδα.
Το ποντίκι επέστρεψε στο σπίτι, ανήσυχο και απογοητευμένο για να αντιμετωπίσει την ποντικοπαγίδα του αγρότη.
Εκείνο το βράδυ ακούστηκε ένας μεγάλος θόρυβος όπως αυτός της ποντικοπαγίδας που έπιανε το θύμα της, η γυναίκα έτρεξε να δει τι είχε πιάσει.
Στο σκοτάδι δεν είδε ότι η ποντικοπαγίδα έπιασε την ουρά ενός δηλητηριώδους φιδιού.
Το γρήγορο φίδι δάγκωσε τη γυναίκα, ο αγρότης αμέσως την πήγε στο νοσοκομείο, επέστρεψε με υψηλό πυρετό.
Ο αγρότης για να την παρηγορήσει ετοίμασε μια θρεπτική σούπα, άρπαξε το μαχαίρι και πήγε να βρει το κύριο συστατικό: Το κοτόπουλο...
Αφού η γυναίκα δεν έγινε καλά, οι φίλοι και οι γείτονες πήγαν να τους επισκεφτούν, ο αγρότης σκότωσε το αρνί για να ταΐσει, η γυναίκα δεν έγινε καλύτερα και πέθανε.
Και τελικά ο σύζυγος πούλησε την αγελάδα στο σφαγείο για να καλύψει τα έξοδα κηδείας.
Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου πει για το πρόβλημα του και θα νομίζεις ότι δεν σε επηρεάζει επειδή δεν είναι δικό σου και δεν του δίνεις σημασία, σκέψου δύο φορές, "αυτός που δεν ζει για να υπηρετεί, δεν εξυπηρετεί για να ζει".
Ο κόσμος δεν πάει άσχημα εξαιτίας της κακίας των κακών, αλλά λόγω της απάθειας των καλών.
Όταν λοιπόν κάποιος σας χρειάζεται για τα προβλήματά του, δώστε του το χέρι σας ή δώστε του μια ενθαρρυντική λέξη.
Μακάρι να μην σου λείπει ποτέ η ενσυναίσθηση!
Να το θυμάσαι πολύ καλά, ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΕΙΑ...
